هفت پيش بيني بيزينس اينسايدر در مورد آينده رسانه ها

آنگونه که به نظر میرسد آینده رسانه ها به شکلی جالب توجه هر روزه در حال تغییر است. کاربران از دستگاه های دسکتاپ به سمت موبایل در حال گذار هستند. شبکه های اجتماعی به سرعت در حال توسعه و گسترش هستند و مشتریان اطلاعات در حال خداحافظی با رسانه های سنتی مانند تلویزیون. در عین حال پلتفرم های پیام رسان بر روی موبایل عرصه را بر ایمیل تنگ کرده و دستگاه های هوشمند به سرعت همه دنیای ما را به هم متصل میکنند.
اما همه این تغییرات در نظر آنهایی که در بطن آن قرار دارند به هیچ وجه یک تهدید ارزیابی نمیشود. بلکه همواره به دید فرصت به این تحولات نظر میشود.

هفت پیش بینی بزرگ در مورد آینده رسانه در عصر اطلاعات
«هری بولدگت» سردبیر، مدیر عامل و بنیانگذار بیزینس اینسایدر ،7 پیش بینی بزرگ در مورد آینده رسانه ها در عصر اطلاعات را به شکلی کامل مختصر ارائه کرده است. این گزارش توسط بخش تحقیقاتی اصلی بیزینس اینسایدر تهیه شده است.

اما 7 پیش بینی بزرگ بولدگت در مورد آینده رسانه ها به شکل خلاصه به این شرح است:

1 – مصرف اطلاعات از طریق رسانه های دیجیتال رو به افزایش خواهد داشت در حالی که این موضوع از طریق سایر رسانه ها به سرعت در حال افول خواهد بود.

2 – استفاده از ویدئو، موسیقی و رسانه های کاغذی به سرعت تنزل خواهد کرد.

3 – تبلیغات دیجیتالی محلی همچنان رو به توسعه خواهند گذاشت و بیش از پیش طی سالهای پیش رو ترقی خواهند کرد.

4 – معضل و مشکل ad-Blocker ها در دل رسانه های دیجیتال در نهایت و به زودی حل و رفع خواهد شد، اما نه به آن شکلی که مخاطبان آرزوی آن را دارند – امحاء و از بین رفتن همه تبلیغات بر روی صفحات وب ممکن نخواهد بود.

5 – شبکه های تلویزیونی به زودی به سرنوشت روزنامه ها دچار خواهند شد و به مرور از عرصه زندگی رسانه ای مخاطبان حذف میشوند.

6 – بر خلاف تصور، پلتفرم های بزرگ هوشمند آینده عینک های هوشمند، اتومبیل های هوشمند و یا واقعیت مجازی نیست.

7 – قدرت و ثروت بیش از همیشه در تاریخ متمرکز و متعلق به عده ای محدود خواهد بود.

کانال تلگرامی ما

https://telegram.me/joinchat/CpyMq0BT2QhELQqOq49UFg

توهم به معنی تعلیم و تربیت نیست بلکه جهالت است.افراد نوع عجیبی از اطمینان و اعتماد را دارند که فقط همراه جهل می آید.

عدم تمایل به یادگیری انجام کارها به روش درست از جاهل بودن شرم آورتر است.(بنجامین فرانکلین)

جهل به خودی خود مساله ای نیست،اما ساختن آینده ای که به آن ارتباطی ندارد،نهایت دیوانگی است.جهالت،خوش بختی نیست.آن نامطبوع،تاسف بار،فقرآوروبیماری زااست.

اگر جهل و نادانی سعادت و خوش بختی بود چرا بیشتر مردم خوشحال و سعادتمند نیستند؟اگرچه دانش کم،خطرناک است،اماجهل زیاد نیز موجب ترس،جمود،خودمحوری،پیش داوری و تعصب می شود.دانایی چیزی بیش از برطرف کردن جهل نیست.

مادرعصر اطلاعات زندگی می کنیم.برآورد می شود که مقدار دانش هر سال دو برابر می شود.ازآنجا که اطلاعات چنین آماده وقابل دسترس است پس،ازبین بردن جهل و نادانی آسان است.جای تاسف و ناراحتی است که هرچیز به جز ضروری ترین چیزها به ما آموزش داده می شوند.ما فقط سه حرف اول(خواندن،نوشتن،حساب کردن)را آموخته ایم،اما آموزش ذهنی بدون فهم و درک منزلت انسانی چه فایده ای دارد؟

مدارس منشا دانش و آگاهی هستند،اما متاسفانه برخی برای مزمزه کردن و برخی دیگر فقط برای غرغر کردن به مدرسه می آیند.